#03 - MASCHINE
-
Η Εύα ήταν
αποφασισμένη να τα καταφέρει από την πρώτη στιγμή που τον είχε επιλέξει. Εκείνος
διέθετε όλα τα χαρακτηριστικά. Δεινός ρήτο
ρας, αρκούσε να σου μιλήσει μια και
μόνο φορά για να τον ακολουθήσεις τυφλά. Όμορφος άντρας, μορφωμένος. Με
τρόπους. Με λατρεία για τις τέχνες. Το κύριο χαρακτηριστικό του όμως ήταν ένα.
Ήταν κι
αυτός αποφασισμένος να τα καταφέρει.
Έπιασε δουλειά
στον επίσημο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟ του κόμματος για να τον πλησιάσει. Από την όψη της δεν
την έκανες πάνω από 17 ετών. Ένα μπουμπούκι που μόλις είχε ανθίσει.
Καστανόξανθα μαλλιά, απροσδιόριστο χρώμα ματιών και βλέμμα που κόλαζε αρσενικά
και θηλυκά. Πάντα κομψή και πάντα με ένα κατάμαυρο μαντήλι δεμένο γύρω απ τον
λαιμό της. Όταν την είδε εκείνος εντυπωσιάστηκε. Ήταν γνωστός γυναικάς, αλλά
μπροστά του έβλεπε το τέλειο. Μία ΟΠΤΑΣΙΑ που όμοια της δεν είχε ξαναδεί. Η
σχέση τους ξεκίνησε αμέσως. Παρόλα αυτά εκείνος συνέχιζε να βλέπει κι άλλες.
Εκείνη το γνώριζε αλλά δεν έλεγε τίποτα. Τον ήξερε πως λειτουργούσε. Ότι και να
έκανε, πάντα σε εκείνη θα γύριζε.
Άλλωστε το ανώτερο σχέδιο που είχε βάλει μπροστά δεν άξιζε να
καταστραφεί για μία γυναίκα. Κάποτε για μια γυναίκα χάθηκε ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ.
Η πρώτη ΕΡΩΜΕΝΗ
του πέθανε μυστηριωδώς τον Σεπτέμβριο του 1931. Η Εύα του στάθηκε και εκείνος
έδειξε να το ξεπερνάει γρήγορα. Η αγκαλιά της ήταν βάλσαμο. Τότε, βρήκε και
εκείνη την ευκαιρία και του πέταξε την μεγάλη ιδέα. Έπρεπε όμως να γίνει ένα
πείραμα πρώτα, για να δει αν όντως θα έπιανε το κόλπο της. Μόλις του εξήγησε το
τι και το πώς, εκείνος αντέδρασε βίαια. Της το απαγόρευσε. Την αγαπούσε και δεν
ήθελε να την χάσει.
Μάιος 1932
Η Εύα τον
περίμενε ανυπόμονη από στιγμή σε στιγμή. Μόλις άνοιξε η ΠΟΡΤΑ και τον είδε του
χαμογέλασε. Εκείνος την είδε και έτρεξε σοκαρισμένος προς το μέρος της, αλλά
δεν την πρόλαβε, αφού εκείνη είχε ήδη τραβήξει τη ΣΚΑΝΔΑΛΗ, ανατινάζοντας το
κεφάλι της. Πρόλαβε να πιάσει το άψυχο σώμα της, πριν πέσει στο πάτωμα.
Σεπτέμβριος 1932
Η Εύα ήταν στο
πλευρό του σε όλη τη διάρκεια της ομιλίας του. Το ΠΛΗΘΟΣ είχε μαγευτεί από την
ρητορική του και ζητωκραύγαζε. Το όνομά του είχε γίνει σύνθημα στα χείλη χιλιάδων
οπαδών. Οι ιδέες του για Εθνική Ανάταση, έκαναν τους πάντες να αναρριγούν.
Δεκέμβριος 1932
Η δεύτερη
παράνομη ερωμένη του βρέθηκε νεκρή κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες στο κρεβάτι
της. Η Εύα ήταν πάλι εκεί και τον παρηγορούσε. Του χάιδευε το κεφάλι και του
ψιθύριζε.
«Στο έλεγα. Ήρθε
η ώρα να φτιάξουμε τη μηχανή»
«Ποτέ», είπε
εκείνος απότομα και έφυγε από την αγκαλιά της. Κοπάνησε την πόρτα και έφυγε
νευριασμένος.
1935
Η δημοτικότητά
του ανέβαινε συνεχώς. Ο καιρός πλησίαζε. Εκείνος ήταν όλο και πιο σίγουρος. Ο
λαός ήταν σχεδόν έτοιμος να αναλάβει το εθνικό του καθήκον. Είχαν περάσει τρία
χρόνια και η Εύα δεν του είχε πει τίποτα για τη μηχανή. Είχε καταφέρει να της
τη βγάλει από το μυαλό και ένιωθε περήφανος. Την αγαπούσε αλλά δεν την
παντρευόταν. Όπως της έλεγε συχνά, γυναίκα του είναι η κάθε Γερμανίδα και
οικογένειά του όλοι οι πολίτες που πίστευαν στην Ιδέα του.
Γύρισε σπίτι και
την βρήκε αναίσθητη στο πάτωμα. Δύο άδεια κουτιά παραισθησιογόνα ΧΑΠΙΑ ήταν
πεσμένα δίπλα της. Λύγισε με το θέαμα. Αποκλείεται να είχε γλιτώσει από όλο
αυτό. Ήταν σίγουρα νεκρή. Έπιασε τον καρπό της. Δεν υπήρχε ΣΦΥΓΜΟΣ.
1937
Οι ομιλίες του
ήταν όλο και πιο χειμαρρώδεις, το κοινό όλο και πιο εκστασιασμένο. Οι ώρες
πλησίαζαν, τα στρατεύματα ήταν έτοιμα. Όλη η Γερμανία ήταν σε αναβρασμό. Ο
υπόλοιπος κόσμος αγωνιούσε, αλλά πίστευε πως στο τέλος θα υπερίσχυε η λογική
του.
Η Εύα ήταν πάντα
στο πλευρό του. Μια εντυπωσιακή ξανθιά με βαθυγάλανα μάτια και χλωμό δέρμα. Μια
χαρακτηριστική Άρια, έτοιμη να τον στηρίξει σε όλα. Τελικά μετά την δεύτερη
απόπειρά της, εκείνος είχε δεχτεί να φτιαχτεί η μηχανή. Θεωρητικά ο μηχανισμός
της ήταν απλός και συνάμα το πιο μεγάλο μυστήριο του κόσμου. Αυτό που έβαζες
στη μία του άκρη, αυτό έβγαινε και από την άλλη. Λίγο αλλαγμένο βέβαια. Αλλά
στην ουσία Αυτό.
1938
Η πρώτη ύλη για
τη μηχανή του, δεν μπορούσε να είναι άλλη. Εδώ και χρόνια πάλευε να διώξει από
πάνω του την πραγματική του καταγωγή. Οι φήμες οργίαζαν. Εκείνος άρχισε τις
απαγορεύσεις. Αυτοί που του εναντιώνονταν, αναρτούσαν σε δημόσια μέρη αφίσες με
το γενεαλογικό του δέντρο. Εκείνος τιμώρησε με θάνατο όσους έπιανε. Είχε γίνει
απόλυτος σε πολλά θέματα. Μέχρι που έφτασε να κάνει στρατόπεδα εκπαίδευσης,
τους τόπους καταγωγής των γονιών του. Ισοπέδωσε τα χωριά τους, διώχνοντας -ακόμη
και σκοτώνοντας- τους κατοίκους τους και δημιούργησε τερατώδη στρατόπεδα, τα
πιο σκληρά της Ευρώπης. Οι στρατιώτες της Βέρμαχτ έπιναν νερό στο όνομά του. Οι
παραστρατιωτικοί των SS
προετοίμαζαν το έδαφος για τις εξελίξεις. Οι επιστήμονες και οι μηχανικοί
κατασκεύαζαν τις πιο εξελιγμένες μηχανές πολέμου. Ο λαός περίμενε ανυπόμονα. Τα
μεγάλα στρατόπεδα περίμεναν την πρώτη ύλη για να αρχίσουν τα πειράματα. Υπήρχε
αναβρασμός. Η διεθνής κοινότητα κρατούσε την ΑΝΑΣΑ της για τις εξελίξεις. Η
σκακιέρα ήταν έτοιμη και τα Λευκά πιόνια από στιγμή σε στιγμή θα έκαναν την
πρώτη τους κίνηση.
Και η Εύα
χαμογελούσε...
1η
Σεπτεμβρίου 1939
Μετά την απόρριψη
από την Πολωνία των γερμανικών προτάσεων σχετικά με την ελεύθερη πόλη του
Ντάντσιχ και τον Πολωνικό διάδρομο, ο Αδόλφος διέταξε επίθεση, πυροδοτώντας τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Αστραπιαίος Πόλεμος (Blitzkrieg) και η σφοδρότητα της επίθεσης των
ναζιστικών δυνάμεων, ήταν τόσο μεγάλες που η Πολωνία πέρασε στον έλεγχο της
Γερμανίας σε λίγες μόνο ημέρες. Από εκεί και πέρα όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Η
σοκαρισμένη Ευρώπη άργησε να αντιδράσει και έτσι οι δυνάμεις του Άξονα σάρωσαν
το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, αφήνοντας εκατόμβες νεκρών πίσω τους. Οι
Εβραίοι δαιμονοποιήθηκαν και στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά
εκατομμύρια.
Η Εύα κατά τη
διάρκεια του πολέμου ζούσε μια ανέμελη ζωή. Γυμναζόταν καθημερινά για να
διατηρείται σε φόρμα, διάβαζε μυθιστορήματα και περιοδικά που ήταν απαγορευμένα
για τους υπόλοιπους Γερμανούς, έβλεπε κινηματογράφο και εξασκούσε το χόμπι της,
την φωτογραφία. Τις λίγες στιγμές που έβλεπε τον αγαπημένο της, τον ρωτούσε
μόνο για την εξέλιξη των πειραμάτων. Δεν την ενδιέφερε ποτέ η εξέλιξη του
πολέμου. Ήξερε πως αργά ή γρήγορα η Γερμανία θα έχανε. Ήδη από το 1942, μετά
τις πρώτες ήττες από τους Ρώσους και τις συμμαχικές δυνάμεις στη Βόρεια Αφρική,
η πλάστιγγα είχε γείρει υπέρ των Συμμάχων.
Η Εύα προσπαθούσε
να ηρεμήσει τον Αδόλφο. Του μιλούσε για κάτι άλλο. Λίγο πριν το τέλος εκείνοι
οι δύο θα έβγαιναν νικητές. Του το έλεγε ξανά και ξανά.
Εκείνος όμως
πίστευε τόσο σε αυτόν τον πόλεμο. Κάθε ήττα του στοίχιζε. Έτσι είχε διατάξει
τον στρατό του, κάθε φορά που έχαναν μια πόλη να την κατέστρεφαν συθέμελα, έτσι
ώστε οι νικητές να έχαναν την αξία της νίκης τους. Και όσο εκείνος παρέπαιε, η
Εύα δεν έδειχνε να χάνει την καλή της διάθεση.
«Δεν έχεις
καταλάβει τι θα γίνει στο τέλος. Άσε στους άλλους τον πόλεμο. Εσύ κοίτα να
τελειώσει η μηχανή. Μόνο αυτό», του έλεγε ξανά και ξανά.
29 Απριλίου 1945
Όλα είχαν
τελειώσει. Είχαν κλειστεί στο καταφύγιο της Καγκελαρίας στο Βερολίνο. Οι
Σοβιετικοί ήδη παρήλαυναν στο Βερολίνο, αναζητώντας τους. Η Εύα του πρότεινε να
παντρευτούν, μετά από τόσα χρόνια που ήταν απλά ερωμένη του. Ο Αδόλφος ήξερε
ότι ήταν το τέλος και έτσι δέχτηκε. Ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ο πιο έμπιστός του, ήταν
μάρτυρας του πολιτικού τους γάμου.
30 Απριλίου 1945
Οι Σοβιετικοί
είχαν πλησιάσει στα 500 μέτρα το καταφύγιο. Ο Αδόλφος είχε πάρει το όπλο του
και είχε δώσει την αμπούλα υδροκυάνιου στην αγαπημένη του Εύα. Είχε διατάξει
τους δύο πιστούς του ακόλουθους, να τους κάψουν αμέσως μετά την τελευταία τους
πνοή για να μην πέσουν στα χέρια των Σοβιετικών.
Η Εύα από την
άλλη γελούσε αινιγματικά. Η μηχανή που βρισκόταν στο διπλανό ΔΩΜΑΤΙΟ λειτουργούσε
και εκείνη δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό της. Όπως είχαν πει στους όρκους τους το
προηγούμενο βράδυ του γάμου τους, θα ήταν για πάντα μαζί, ψυχή τε και σώματι.
Πλησίασε τον έναν
από τους δύο ακόλουθους και του μπούκωσε με βία το χάπι στο στόμα του,
αναγκάζοντάς τον να το καταπιεί. Ύστερα πήρε το όπλο από τα χέρια του
αγαπημένου της και πυροβόλησε τον άλλον ακόλουθο στο κεφάλι. Πήρε το μπιτόνι με
το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ και περιέλουσε τα πτώματα. Ύστερα άναψε φωτιά και τα σώματα
πυρπολήθηκαν σε λίγα δευτερόλεπτα.
Οι Σοβιετικοί από
πάνω έσπασαν την πόρτα και προχώρησαν μέσα στο οίκημα.
Η Εύα του έτεινε
το χέρι και εκείνος το πήρε ανήμπορος να καταλάβει τι συνέβαινε. Μόλις πέρασαν
την πύλη εξαφανίστηκαν.
Οι Σοβιετικοί
έσπασαν την είσοδο του καταφυγίου και είδαν δύο σωρούς στάχτες δίπλα δίπλα.
Ο Πόλεμος είχε
επιτέλους τελειώσει.
Επίλογος
20 Ιανουαρίου
2017
Ο Νέος Πρόεδρος
των Ηνωμένων Πολιτειών έστεκε πάνω στο βάθρο και χαιρετούσε τα πλήθη που
ζητωκραύγαζαν ρυθμικά το όνομά του. Δίπλα του η κατά πολύ νεότερη σύζυγός του
καμάρωνε και κοιτούσε τον άντρα της να δοξάζεται από τα πλήθη, πάντα κομψή και
πάντα με ένα κατάμαυρο μαντήλι δεμένο γύρω απ τον λαιμό της. Παρόλη τη ρητορική
μίσους στην προεκλογική περίοδο και το σύνθημα ας κάνουμε πάλι μεγάλη την
Αμερική, κατάφερε να κερδίσει πανηγυρικά την αντίπαλό του, επικρατώντας άνετα.
Η ρητορική του ήταν κατά κύριο λόγο λαϊκίστικη. Έλεγε αυτά που ήθελαν να
ακούσουν οι ανίκανες για ορθή κρίση μάζες και τελικά τις κέρδισε. Μίλησε με
ρατσιστικό λόγο για τις γυναίκες, τους έγχρωμους, τους λατίνους και τους
αλλόθρησκους. Και όμως κέρδισε. Δεν έχασε ποτέ την ικανότητά του να παρασύρει
τα πλήθη. Ένα στραβό χαμογελάκι σχηματίστηκε στα χείλη του. Έκανε μια μηχανική
κίνηση να χαϊδέψει το μουστάκι του και κατέβασε αμέσως το χέρι όταν κατάλαβε
ότι δεν είναι εκεί.
Η Εύα τον
προτιμούσε χωρίς αυτό.
-----
Παναγιώτης Δεληγιάννης
24.07.2017
με τη συμμετοχή της αναγνώστριας Aggeliki Athanasiadi
